Good Bye Boston 2018
My Our Boston Memory เป็นหน้าที่ของคุณจิณณ์ที่ต้องมานั่งพับผ้าพับผ่อนท่ามกลางกระเป๋าใบโต 4 ใบ ในจำนวนนั้นมีสองใบที่เป็นของเขา ส่วนที่เหลือเป็นของเจ้าคนที่นอนเล่นเกมอยู่บนเตียง ไอติมพับผ้าไว้ให้จินแล้ว แต่แค่ขอพักเหนื่อยแป้ปเดียวมาประมาณหนึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ สองเดือนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายมันยิ่งช่วยทำให้ยืนยันว่าจากนี้จิณณ์คงไม่ไปหลงใครได้อีก ปฏิญาณตัวตรงว่าหุ้นในเครือจิรันภิรัตน์ที่มีหลังจากแต่งงานแล้วจะโอนให้คุณชายจามิณที่เอาแต่ฟึดฟัดกับเกมมือถือกันคนละครึ่ง ครึ่งนึงของจิณณ์ อีกครึ่งนึงของจามิณ แล้วถ้าอยากได้อะไรก็จะหามาให้ ถ้าไอติมอยากได้พระจันทร์ก็จะไปหาซื้อให้ที่นาซ่า ถ้าอยากได้มหาสมุทรจิณณ์ก็จะไปกวาดหามาให้ แต่ขอแค่อยู่ด้วยกันตรงนี้เหมือนตอนนี้ตลอดไปก็พอแล้ว “ไอติมครับ จินรบกวนไปหยิบเสื้อผ้าของไอติมในตู้ออกมาให้หน่อยครับ” คราวนี้คุณจิณณ์เองที่ขี้เกียจเพราะยังมีเสื้อผ้ากองอยู่ที่ตักหลายตัว "นะครับ" “...” “ไอติม” “...” “ถ้ายังไม่ไปเดี๋ยวจินจะตีจริงๆ ซักทีนะ” มองดูคนฟ
